Ondersteuning Scroll.in Uw ondersteuning is belangrijk: India heeft onafhankelijke media nodig en onafhankelijke media heeft u nodig.
Jayaram Reddy en Hira Bano wonen aan de rand van twee van India's grootste zonneparken - hun dorpen worden gescheiden door prikkeldraadhekken en muren van kilometers glanzend blauwzonnepanelen.
Elke dag worden ze wakker met een elektriciteitscentrale voor hun deur en vragen ze zich af of hun toekomst zo rooskleurig zal zijn als zonne-energie - een belangrijke bron van India's overschakeling op groene energie om zijn economie te bevrijden van klimaatopwarmende steenkool.
Bhadla Solar Park in het noordwesten van Rajasthan en Pavagada Solar Park in het zuiden van Karnataka - een van de grootste zonneparken ter wereld met een gecombineerde capaciteit van 4.350 megawatt - worden beschouwd als de meest hernieuwbare energieparken van India.energiecapaciteit om de mijlpaal van 500 GW in 2030 te halen. Meer dan de helft komt van zonne-energie.
Reddy en Barnes and Noble, meer dan 2000 kilometer van elkaar verwijderd, behoorden tot honderden lokale herders en boeren die werden gevraagd om de potentiële voordelen van een zonnepark – banen, ziekenhuizen, scholen, wegen en water – af te wegen in ruil voor hun land. hele levens.
"We kregen te horen dat we de regering moesten bedanken voor het kiezen van ons gebied om het zonnepark te bouwen", vertelde Reddy, een 65-jarige boer, aan de Thomson Reuters Foundation terwijl hij met zijn vrienden zat in het dorp Vollur in de buurt van de Pavagada Solar. Park.” Ze wijzen op onze onvoorspelbare landbouwopbrengsten, droog land en schaars grondwater, en beloven dat onze toekomst 100 keer beter zal zijn als het zonnepark eenmaal is ontwikkeld.We geloven in al hun beloften.”
Maar onderzoekers zeggen dat het grootste zonnepark van India die beloften niet is nagekomen, wat heeft geleid tot protesten en boycots van gemeenschappen die hun banen, land en toekomst proberen te beschermen.
Wat betreft het vervreemden van bewoners, dienen zowel de zonneparken van Bhadla als die van Pavagada als een waarschuwing voor 50 andere dergelijke zonneprojecten die zijn goedgekeurd door de Indiase autoriteiten, die ongeveer 38 GW aan totale geïnstalleerde capaciteit zullen toevoegen.
Ambtenaren van het Indiase federale ministerie van hernieuwbare energie dringen erop aan dat alle zonne-energieprojecten ervoor moeten zorgen dat de lokale bevolking niet wordt getroffen en dat hun bestaande levensonderhoud niet wordt aangetast.
Maar terwijl deelstaatregeringen een ambitieus zonnebeleid voeren en particuliere bedrijven miljoenen investeren om fabrieken te bouwen, negeren beide de behoeften van gemarginaliseerde gemeenschappen, waaronder veehouders en kleine boeren, aldus de onderzoekers.
"Gemeenten die door zonneparken worden getroffen, worden zelden geraadpleegd of geïnformeerd over het programma of de impact ervan", zegt onafhankelijk onderzoeker Bhargavi S Rao, die de uitdagingen in kaart heeft gebracht waarmee gemeenschappen in de buurt van zonneparken in Karnataka worden geconfronteerd.
"De regering zegt dat ze een partnerschap hebben met de gemeenschap", voegde ze eraan toe. "Maar in werkelijkheid is het geen gelijkwaardig partnerschap, daarom protesteren mensen of eisen ze meer."
Anand Kumar, 29, eigenaar van een waterbottelarij in Pavagada, gebruikt zijn YouTube-kanaal als platform om dorpelingen in de buurt van het zonnepark te informeren over klimaatverandering, schone energie en wat er gebeurt op het 13.000 hectare grote omheinde land.
"We wonen in de buurt van een wereldberoemd zonnepark, maar niemand weet echt wat er aan de hand is", zegt Kumar, wiens kanaal meer dan 6.000 abonnees heeft.
Tussen clips van het verkopen van vee, culturele activiteiten en landbouwtips door interviewde Kumar zijn vrienden die als bewakers in het zonnepark werken, ambtenaren die stroomopwekking uitleggen en bewoners die hun benarde situatie documenteren.
"We kunnen er alleen voor vechten als we weten wat er aan de hand is en wat onze rechten zijn", zei hij.
Tienermeisjes in Bhadla, die ook deel willen uitmaken van de zonnestorm, hebben opgeroepen tot heropening van hun dorpsschool na meer dan twee jaar sluiting.
Hun gemeenschappen hebben staatsgrond verloren nabij de grens met Pakistan, waar ze al generaties lang dieren hoeden, aan het Bhadla Solar Park – waar ze geen kans hebben om te werken vanwege een gebrek aan opleiding en vaardigheden.
Meisjes die ooit benadeeld waren, willen nu studeren zodat ze een baan kunnen krijgen in zonneparken, hun verlangen is geworteld in het verdwijnen van traditionele manieren om de kost te verdienen en om kennis te maken met de nieuwe wereld van kantoren waar mensen maandloon verdienen.
“Als ik een opleiding had gehad, zou ik in een zonnepark kunnen werken.Ik zou de papieren op kantoor kunnen beheren of hun boekhouding kunnen doen,' zei Barnes, 18, die de tiende klas heeft afgemaakt, in kleermakerszit in haar krappe kamer.'Ik moet studeren of ik zal mijn hele leven besteden aan huishoudelijk werk. ”
Een dag uit het leven van Bano en de andere Bhadla-meisjes omvatte het huishouden en het naaien van lapjes stof in tapijten voor de bruidsschat. Ze zijn bang om te zien dat hun moeders gevangen zitten in het gezinsleven.
"Er zijn te veel beperkingen in dit dorp", schreef Asma Kardon (15) in een Hindi-essay, herinnerend aan haar teleurstelling toen de school sloot terwijl ze zich voorbereidde op haar examens in de tiende klas.
Tijdens de weloverwogen pauze zei ze dat haar enige wens was om de lessen weer op te starten, zodat ze haar werkambities voor de lange termijn kon waarmaken.
Pradip Swarnakar, een beleidsexpert op het gebied van klimaatverandering die doceert aan het Indiase Kanpur Institute of Technology, zei dat zonne-energie "op het gebied van hernieuwbare energie als heilig wordt beschouwd" omdat het een schone, ethische vorm van energie is.
Maar voor gemeenschappen, merkte hij op, maakt het niet uit of ze kolenmijnen of zonneparken hebben, aangezien ze op zoek zijn naar fatsoenlijk levensonderhoud, een betere manier van leven en toegang tot elektriciteit.
Steenkool blijft India's belangrijkste energiebron, goed voor 70% van de elektriciteitsproductie, maar fossiele brandstoffen staan bekend om het vervuilen van grondwater en lucht en het aanwakkeren van conflicten tussen mens en dier.
In tegenstelling tot wegen met gaten, vervuiling en dagelijkse explosies die apparaten in huizen in de buurt van kolenmijnen laten crashen, werken zonneparken stil en zijn de gladde wegen die ernaartoe leiden schoon en luchtig.
Voor de lokale bevolking worden deze voordelen echter overschaduwd door het verlies van land en banen en de schaarste aan nieuwe banen in verband met zonneparken.
In Badra hadden families in het verleden 50 tot 200 geiten en schapen, evenals koeien en kamelen, en verbouwden ze gierst. In Pavagarda worden genoeg pinda's geoogst om gratis aan familieleden te geven.
Nu kopen boeren producten die ze vroeger zelf verbouwden, verkopen ze hun dieren en vragen ze zich af of hun geloof in grootschalige zonne-energieprojecten om ze te onderhouden verkeerd is.
"Er zijn niet veel banen op zonne-energie voor de lokale bevolking, fondsen voor ontwikkeling in onze regio worden nog steeds niet uitgegeven en jongeren blijven migreren naar grote steden op zoek naar werk", zegt boer Shiva Reddy.
Het dorp Bhadla zag verschillende mannen naar het Midden-Oosten gaan om te werken toen de herders terugkeerden, omdat er banen vrijkwamen tijdens de bouw van het zonnepark een paar jaar geleden.
Maar toen het bijna voltooid was, ontbrak het de lokale bevolking aan de technische opleiding en vaardigheden om relatief weinig banen te krijgen toen het park operationeel werd.
"We kunnen de ene kameel van de andere onderscheiden door de sporen van de kameel, of onze koeien vinden door het geluid van bellen om hun nek - maar hoe gebruik ik deze vaardigheden nu?"Vroeg dorpshoofd Mohammad Sujawal Mehr.
"Grote bedrijven omringen ons, maar slechts een handvol van ons heeft daar een baan", zei hij, erop wijzend dat zelfs een beveiligingspositie in een zonnepark tiende leerjaar vereist.
Kolenmijnen en elektriciteit bieden momenteel werk aan ongeveer 3,6 miljoen mensen in India, terwijl hernieuwbare energie slechts ongeveer 112.000 mensen in dienst heeft, waarvan 86.000 zonne-energie.
Onderzoekers schatten dat deze opkomende industrie tegen 2030 meer dan 3 miljoen groene banen in zonne- en windenergie zal creëren. Maar tot nu toe waren de kansen voor de meeste dorpelingen beperkt tot basisactiviteiten zoals beveiliging, schoonmaakzonnepanelenen het gras maaien in het park of het kantoor schoonmaken.
"Schone energie biedt geen werk aan 800 tot 900 mensen zoals thermische energiecentrales doen, en zonneparken hebben slechts 5 tot 6 mensen per dag", zegt Sarthak Shukla, een onafhankelijke adviseur op het gebied van duurzaamheid.“Je hebt geen arbeiders maar technici nodig om het park te runnen.Local Work is niet de USP voor de schone energietransitie.”
Sinds 2018 heeft het Pavagada Solar Park ongeveer 3.000 banen en 1.800 vaste banen gecreëerd tijdens de bouw. Bhadla had 5.500 mensen in dienst om het te bouwen en zorgde voor ongeveer 1.100 operationele en onderhoudsbanen voor een geschatte tijd van 25 jaar.
"Deze aantallen zullen nooit toenemen", zei onderzoeker Rao, erop wijzend dat een hectare landbouwgrond ten minste vier levensonderhoud ondersteunt, wat suggereert dat er meer banen verloren gaan dan worden gecreëerd nadat het land is overgenomen door het zonnepark.
Toen Karnataka zes jaar geleden voor het eerst Pavagada-boeren benaderde over het gebruik van hun land voor zonneparken, werd het al geteisterd door opeenvolgende droogtes en oplopende schulden.
RN Akkalappa is een van de weinige mensen die zijn land pacht voor een vaste jaarlijkse huur, terwijl hij door zijn ervaring met boormotoren ook een baan in het park weet te bemachtigen.
"We aarzelden, maar kregen te horen dat als we niet akkoord gingen met de voorwaarden, het zonnepark ergens anders zou worden gebouwd", zei hij. "We werden gewoon gechanteerd om akkoord te gaan."
N Amaranath, plaatsvervangend algemeen directeur technologie bij Karnataka Solar Development Ltd, zei dat deze aanpak betekent dat boeren het land blijven bezitten.
"Ons model wordt wereldwijd erkend en het Pavagada Solar Park wordt in veel opzichten als een succes beschouwd, vooral in termen van samenwerking met de gemeenschap", voegde hij eraan toe.
Boer Shiva Reddy zei echter dat het opgeven van zijn land een "moeilijke keuze" was, omdat het inkomen niet aan zijn behoeften voldeed. De uitgaven stijgen snel en de huren zullen de komende jaren niet genoeg zijn.We zullen banen nodig hebben', zei hij.
Keshav Prasad, chief executive van Saurya Urja, Bhadla's grootste exploitant van zonneparken, zei dat het bedrijf "actief betrokken was bij het verbeteren van de levenskwaliteit in de 60 naburige dorpen".
Het betrekken van de gemeenschap is de primaire verantwoordelijkheid van zonne-energiebedrijven, zei Prasad. Hij merkte op dat Saurya Urja mobiele medische karren en dierenartsen op wielen exploiteert en ongeveer 300 lokale bewoners heeft opgeleid in sanitair, installatie van zonnepanelen en gegevensinvoer.
Nu India's tarieven voor zonne-energie echter tot de laagste ter wereld behoren en die tarieven waarschijnlijk nog verder zullen dalen als bedrijven agressief bieden om projecten binnen te halen, hebben kostenbesparende maatregelen al gevolgen voor arbeidsintensieve banen.
In Pavagada worden robots gebruikt om schoon te makenzonnepanelenomdat ze goedkoper en efficiënter zijn, waardoor de werkgelegenheid voor dorpelingen verder afneemt, aldus parkbeheerders.
Posttijd: mrt-07-2022
