René Robert, bekend van zijn flamencofoto's, stierf aan onderkoeling nadat hij schijnbaar zonder hulp op een drukke weg was gevallen. Het overlijden heeft velen geschokt, maar weerspiegelt de onverschilligheid waarmee daklozen elke dag worden geconfronteerd.
PARIJS — Vorige maand viel de Zwitserse fotograaf René Robert, 85, op het trottoir van een drukke straat in Parijs en bleef daar enkele uren – schijnbaar zonder hulp, blijkbaar genegeerd door een groep voorbijgangers. team eindelijk arriveerde, werd de heer Robert bewusteloos gevonden en stierf later in het ziekenhuis aan ernstige onderkoeling.
Velen in Frankrijk waren geschokt door het flagrante gebrek aan sympathie in de hoofdstad van het land. Maar wat deze episode nog schrijnender maakt, is de identiteit van degenen die hem vinden en in de eerste plaats hulp zoeken - beide dakloze mannen zijn maar al te bekend met de dagelijkse onverschilligheid van omstanders.
"Ze zeggen: 'Ik kan nauwelijks zien, ik heb het gevoel dat ik het niet kan'", zei Christopher Robert, uitvoerend directeur van de Abbé Pierre Foundation, een belangenbehartigingsgroep voor huisvesting, over zijn gesprekken met daklozen. evenement."
In de vroege ochtend van 20 januari zagen de twee dakloze mannen - een man en een vrouw - de heer Robert, die bekend staat om zijn zwart-witfoto's van de beroemdste artiest van flamenco, terwijl hij zijn hond uitliet.
"Zelfs als je werd aangevallen, bewoog niemand een vinger", zegt Fabian, 45, een van de twee daklozen die de fotograaf rond 05.30 uur in een straat vonden.
De exacte omstandigheden van het incident blijven onduidelijk, maar Robert leed aan ernstige onderkoeling toen ambulances hem uiteindelijk oppikten, volgens de brandweer van Parijs. Voor degenen die dicht bij Robert waren, was het een sterke aanwijzing dat hij het grootste deel van zijn tijd aan drukke trottoirs.
Op een recente koude, winderige middag zei Fabian dat ze de afgelopen twee jaar in de straten van het centrum van Parijs had gewoond nadat ze was ontslagen als timmerman op een scheepswerf aan de Franse Atlantische kust. Ze weigerde haar achternaam te geven.
Haar huis is een kleine kampeertent die is opgezet in een smalle voetgangersstraat die langs de zijkant van de kerk loopt, een paar honderd meter van waar meneer Robert viel, aan de Rue de Turbigo.
Met een wijde, paarse broek en een sjaal om haar hoofd voor het geval ze verkouden zou worden, zei Fabian dat meneer Robert en zijn partner een van de weinige stamgasten waren die hier kwamen om te kletsen of wat kleingeld te halen, maar de meesten liepen weg zonder om te kijken.Verleden.
In januari schatte een avondtelling onder leiding van het stadhuis van Parijs dat er ongeveer 2.600 mensen in de straten van de Franse hoofdstad woonden.
zonne geleide straatlantaarn
Geboren in Fribourg, een klein stadje in het westen van Zwitserland in 1936, vestigde de heer Robert zich in de jaren zestig in Parijs, waar hij verliefd werd op flamenco en begon met het opnemen van beroemde zangers, dansers en gitaristen zoals Paco de Lucía, Enrique Morente en Rossio Molina .
De heer Robert werd gevonden met kleine kneuzingen op zijn hoofd en armen, maar zijn geld, creditcards en horloge waren nog bij hem, wat erop wijst dat hij niet is beroofd, maar zich mogelijk onwel heeft gevoeld en op de grond is gevallen.
De ziekenhuisautoriteiten van Parijs weigerden te zeggen of de artsen die hem onderzochten de oorzaak van zijn val konden beoordelen of hoe lang hij op straat had gelegen, daarbij verwijzend naar het medisch beroepsgeheim. De Parijse politie weigerde ook commentaar te geven.
Michel Mompontet, een journalist en vriend die de dood van Robert voor het eerst onder de aandacht bracht op sociale media, zei in een virale post dat de heer Robert – een flamencoartiest die emotioneel openlijk “humanist” is – een wrede ironie lijkt. Hij leed onder de onverschilligheid van omstanders.
"De enige persoon die de hulpdiensten op een humane manier belt, is een dakloze", zegt dhr. Montponté, die voor de Franse nationale radio- en televisieomroep werkt en dhr. Robert al 30 jaar kent. Een video waarin hij de dood van dhr. Robert veroordeelde, was op grote schaal online verspreid.
'We zijn iets ondraaglijks gewend,' zei meneer Montponté, 'en deze dood kan ons helpen die onverschilligheid te heroverwegen.'
Posttijd: 14 februari-2022
